pozytywizmu drugiego
Encyklopedia PWN
potoczna nazwa kręgu myślicieli związanych z założonym 1923 we Frankfurcie n. Menem Institut für Sozialforschung;
koncepcja filoz. zakładająca konieczność postrzegania przedmiotu poznania jako struktury o charakterze hist.-dynamicznym i jednoczesnego nieustannego wiązania wysiłku teoret. z praktyką społ. o charakterze emancypacyjnym, wypracowana w kręgu myślicieli związanych ze szkołą frankfurcką.
filozofia
najbardziej ogólna, fundamentalna, racjonalna i krytyczna wiedza o wszystkim, co istnieje;
[gr., ‘umiłowanie mądrości’ < philéō ‘miłuję’, sophía ‘mądrość’],
socjolog, ekonomista, działacz i publicysta socjalistyczny;
filozof i pedagog;